Spotkanie po przerwie

Po dwóch tygodniach przerwy w końcu się spotkaliśmy! Naprawdę te dwa tygodnie były straszne... Praktycznie OBOJE, żyliśmy w strachu... To nie było tak, że ja nigdy nie czułem wątpliwości... Wiem, że wyglądałem na bardzo pewnego siebie ale wewnętrznie bardzo się bałem przyszłości... Ale wiedziałem, że nie możemy się poddać... Cieszę się, że ty nie odpusciłaś bo mogłaś to zrobić...